In Parijs werd Josephine
Baker beroemd door haar erotische dansen. In de revue ‘Un vent de Folie’ vestigde
zij door het dragen van een rokje van bananen een imago dat haar voor altijd zou
aankleven.
In Den Haag werd een filiaal geopend van De Bijenkorf, dat
als eerste warenhuis in Nederland een roltrap had. De publieke belangstelling
was enorm, mensen begonnen belangstelling en wat geld te krijgen voor zaken die
iets luxer waren dan de hoognodige gebruiksvoorwerpen.
In Amerika ontwikkelden blanke musici de later zo genoemde Chicago
jazz, een snellere vorm van New Orleans-muziek. Een acteur die wordt gezien als een van de eerste
sekssymbolen, ‘The Great Lover’ Rudolph
Valentino overleed, eenendertig jaar oud.
Het kon er nog steeds allemaal niet op, er ontstond een roekeloze speculatiegolf, de Dow Jones index ging in vijf jaar tijd van 88 naar 381 punten. Coolidge, van 1923 tot 1929 president, was voorstander van een ongebreidelde economische vrijheid en zijn regering voerde voor de rijken enorme belastingverlagingen door, het toptarief werd zelfs met vijfentwintig procent verlaagd, de rijkdom in het land raakte daardoor meer dan ooit onevenredig verdeeld.
In Duitsland had de vrijgelaten Hitler nog wel tijdelijk een
spreekverbod opgelegd gekregen maar hij gebruikte die tijd om Mein Kampf te
voltooien en begon de tweede helft van de twenties met de uitgave van dat boek,
bekostigd door de nazi’s. Het zou nog een kleine tien jaar duren tot het boek
echt ruimschoots aftrek vond. Vanaf 1936 kregen pasgehuwden een exemplaar
cadeau, nog eens andere koek dan een pakketje poetsmiddelen van de
Felicitatiedienst. Het boek behoorde ook tot de uitrusting van frontsoldaten -
dat zal geholpen hebben - en aan het eind van de oorlog hadden tien miljoen
Duitsers een exemplaar.
In Rotterdam was het dagelijks leven van Anna, Pieter L.C.
en de kinderen ondanks de maalstroom der tijden alledaags gebleven. De
turbulenties in de wereld die door het ontbreken van een medium als televisie minder
indringend binnenkwamen dan tegenwoordig het geval is, vormden nauwelijks een
belemmering op het gewone doen en laten. De tijd van gillende armoede lag
gelukkig ver achter hen en het was niet langer denkbaar dat de kinderen zonder
te hebben gegeten naar bed moesten. Zij waren gelukkig, met weinig; materiële
zaken vormen een te verwaarlozen bestanddeel bij het geluk van een kind. Je
komt verder met een moeder als Anna.
Bovendien bracht de tweede helft van de twenties daarbij een
verandering ten goede in het leven van Anna’s gezin. Pieter kreeg een erfenis
en zij raakten ‘in goeden doen’. Zij
begonnen een nieuw café in Katendrecht en vierden het begin van hun nieuwe
bestaan door het hele gezin eens fijn in mooie kleren te steken en een foto te
laten maken, best iets bijzonders in die dagen. Ze poseerden als een prinselijk
paar, Pieter in driedelig pak en met hoed, Anna chic in haar mantel met
bontkraagje en bontmofjes, gecompleteerd met de cloche op het hoofd. Beiden geheel
passend in het modebeeld van de twenties. Zij moeten zich rijk hebben gevoeld
maar het valt op dat er op die foto desalniettemin niet wordt gelachen. Er
moest best lang worden geposeerd in die dagen en Anna heeft er nooit iets voor gevoeld
om een gemaakte lach te acteren, lachen deed Anna genoeg, als er iets te lachen
viel. Ook op het enige in mijn bezit zijnde portret, dat niet ver voor haar
dood is gemaakt, kijkt zij kordaat en ernstig in de lens, alsof zij nog steeds
tegen het leven wil zeggen, ‘hier ben ik, kom maar op’. Wel een verschil met opoe Anna in levende lijve.
‘You talk too much, Anna,
you talk too much’
(wordt vervolgd)
nnn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten