De denker van Rodin (Wikipedia) |
Europa
beleefde zijn ‘Fin de siècle’, gewoon eind van de eeuw dus, maar op
zijn Frans slaat de uitdrukking op een typisch levensgevoel waarmee de hele
Europese cultuur werd doordrenkt. Het was de tijd van symbolisme, decadentisme,
estheticisme en Jugendstil. Het expressionisme
was in opkomst.
De in
hetzelfde jaar als Anna geboren Picasso
huurde zijn eerste atelier in Barcelona, won een gouden medaille met zijn
eerste geëxposeerde schilderij en werd meteen toegelaten tot de hoogste klas van
de Koninklijke Academie in Madrid.
Van Gogh verloor een stuk oor,
schilderde zijn laatste zelfportret en ‘korenveld
met kraaien’, deed hoogstwaarschijnlijk een zelfmoordpoging en stierf kort
daarna.
Gauguin leefde twee maanden samen met
Van Gogh, vertrok na veel geruzie en reisde naar Tahiti.
(Wikipedia) |
Rodin schiep ‘de kus’ en ‘de denker’ en Zola schreef ‘J’accuse’.
En de Rotterdammer
wroette in de grond, stapelde stenen, laadde en loste schepen, zweette en zijn
stad was lelijk en stonk.
Er werd begonnen met de opbouw van de Afrikaanderwijk, zo genoemd uit sympathie voor de Zuid-Afrikaanse Republiek oftewel Transvaal, in 1852 gesticht door mensen van vooral Nederlandse afkomst, de ‘Boeren’ genoemd. Toen de Britten het gebied annexeerden herwonnen de Boeren het land - waar Brit noch Boer recht op had - en hun onafhankelijkheid onder leiding van Paul Kruger.
Waarmee hij en zijn volk in Nederland als helden werden beschouwd en een aantal steden straten namen gaven die naar die tijd verwezen. In Rotterdam werd dat de Afrikaanderwijk. Onder de daklijst van het pand waarin later café Bloemfontein zich vestigde kwam een reliëf met de koppen van Kruger, Botha en Christiaan de Wet. ‘Honor qui honor’ stond er groot bij vermeld. Ere wie ere toekomt. Nou ja, daar wordt tegenwoordig genuanceerder over gedacht.
Een drietal straten, weggedrukt tegen de Brede Hilledijk, hielden een afwijkende naam als Jacominastraat, Leeuwensteinstraat en Steinwegstraat, genoemd naar plaatselijke ondernemers.
Bezoek van Paul Kruger aan Rotterdam in 1901. De publieke belangstelling doet denken aan de opkomst in 1970 nadat Feyenoord als eerste Nederlandse club de Europacup had gewonnen. |
Rotterdam
liep uit toen Paul Kruger, de vijfde president van de Zuid-Afrikaanse Republiek, in 1901 de stad kwam bezoeken. Hij was eind 1900 naar Europa gekomen om steun
te verwerven bij de Europese mogendheden. Kruger zou Transvaal niet weerzien,
in Nederland kreeg hij longontsteking en hij vertrok naar Zwitserland voor een
kuur maar overleed in 1904.
Anna had
nauwelijks weet van de nieuwste ontwikkelingen op Zuid en had al helemaal geen
weet van wat voor moois het ‘Fin de siècle’ bood. Zij was druk doende het hoofd
boven water te houden in de grauwheid van de overbevolkte binnenstad en ging
gebukt onder de dagelijkse zorg om iets te eten op tafel te brengen.
(wordt vervolgd)
nnn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten