In
de straten van Berlijn waren de ‘Heil Hitlers’ door bruinhemden en zwartjassen
niet van de lucht. William Shirer,
een Amerikaanse journalist die zich tot eind 1940 in Berlijn bevond,
schreef dat hij tijdens een wandeling een winkel moest inschieten om te
voorkomen dat hij de vlag moest groeten van een passerend SA- of SS-bataljon.
Hij zou het risico lopen klappen te krijgen als hij dat niet deed. Al een jaar
eerder waren er vanuit een SS-gebouw de kreten te horen geweest van joden die
werden gemarteld. Dachau was inmiddels al in gebruik genomen.
Sommige
grootheden zagen de bui al hangen en verlieten Duitsland, direct na de
Rijksdagbrand was Bertold Brecht al
vertrokken. Graficus en schilder George
Grosz, die in zijn werk de tegenstellingen in de Weimarrepubliek op vaak
bijtende wijze wist te verbeelden, was er ook snel bij en vertrok naar Amerika.
Hij had inmiddels al bedreigingen ontvangen en de
nazi’s zouden later zijn werk op een grote expositie in München tentoonstellen als entartete Kunst. Fervente nazi-haatster van het eerste uur Marlene
Dietrich was ook al snel weg. Zij vertrok naar de Verenigde Staten om in
verschillende succesfilms te gaan schitteren. Later zou zij in Europa het
moreel van de geallieerde soldaten komen opvijzelen met haar optredens. Walter
Gropius was gestopt met het Bauhaus en vertrokken omdat hij werd gedwongen zijn
docenten door nazi’s te vervangen.
 |
| Albert Einstein (Foto Wikipedia) |
De man, die met zijn E=mc²
de visie op de kosmos een totaal andere invalshoek had gegeven en de sleutel
tot de ontwikkeling van de atoombom zou aanreiken, vertrok voorgoed naar
Amerika na de vele intimidaties die hij te verduren had gekregen. In Duitsland
werd al in het geheim atoomonderzoek verricht en de gevluchte Albert Einstein was de man die president
Roosevelt zou attenderen op de
mogelijkheden en gevaren van kernsplitsing. Waardoor Amerika ook een
atoomonderzoek zou beginnen en er gedurende de gehele Tweede Wereldoorlog in
het diepste geheim een wedloop tussen Amerika en Duitsland zou plaatsvinden,
wie als eerste over een atoombom zou beschikken. Wij kennen de afloop, Hitler was
uiteindelijk niet overtuigd van de mogelijkheden van dat wapen, er was niet aan
grondstoffen te komen en hij vond het allemaal te lang duren. Tegenwoordig wordt
er nog wel eens verondersteld dat Duitse wetenschappers door morele bezwaren
het gehele proces opzettelijk traag lieten verlopen. In dat geval zou hun de
eer toekomen dat het verschrikkelijke wapen niet als eerste in handen is
gekomen van een dictator zonder scrupules.
En
in Nederland riepen een aantal personen, die niet zo snel het ‘bevriende
staatshoofd’ zouden beledigen, de Nationaal-Socialistische Partij Nederland in
het leven. Als zij daarmee nog een maandje hadden gewacht, hadden zij zich
eerst goed op de hoogte kunnen stellen van de omgangsvormen van de fascistische
jongens onder elkaar. Want toen bezocht Hitler zijn persoonlijke vriend Ernst Röhm, die de SA leidde. Röhm mocht
tot dan toe als enige ‘du’ zeggen tegen zijn Führer. Maar deze keer was het
anders want Hitler viel direct na zijn komst op het hysterische af ten prooi
aan een blinde woede en hij lichtte persoonlijk Röhm van zijn bed in het hotel
waar deze met gelijkgezinden vertoefde nadat zij de beesten hadden uitgehangen.
Hij liet hem opsluiten. Vervolgens liet hij in de ‘Nacht van de lange messen’
de gehele top van de SA vermoorden door de SS van Heinrich Himmler en oud Gestapo-leider Hermann Göring kreeg groen licht voor een verdere zuivering.
(wordt vervolgd)
nnn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten