Het Rode Leger bereikte de
Alexanderplatz. Een speciaal team begon de jacht op Hitler. Die ging in de
Führerbunker als een hysterische gek tekeer tegen zijn generaals. Hij eiste de
onmogelijkste tegenaanvallen van hen, zij zouden niet genoeg hebben gedaan om
de oorlog te winnen. Hitler schreef zijn testament, waarin werd bepaald dat
Goebbels de volgende rijkskanselier zou zijn en Karl Dönitz de volgende
rijkspresident. Vervolgens traden Hitler en Eva Braun in het huwelijk. Een
kortstondige echt, want direct daarna benamen bruid en bruidegom zich het
leven. Zij namen beiden gif in en Hitler schoot zich vervolgens een kogel door
het hoofd. Paranoïde als hij was had hij geen vertrouwen in de gifcapsules,
waarvoor Himmler had gezorgd. Behalve in die voor Eva dan. Voor zichzelf vertrouwde
hij de capsule zelfs nog niet nadat hij er een met succes had uitgeprobeerd op
zijn geliefde hond.
‘Kom nog eens bij baasje.’
Adolf en zijn Eva (Foto: Wikipedia) |
Hitler had opdracht gegeven zijn
lichaam en dat van Eva buiten de bunker te verbranden. Martin Bormann hielp mee
de lichamen naar buiten te brengen en te begieten met benzine. Het lukte hem
niet de benzine met een stuk papier in vlam te krijgen, waarop Otto Günsche,
een van Hitlers adjudanten, een brandende lap in
de benzineplas wierp.
Goebbels zag zijn nieuwe baan helemaal
niet zitten. Hij volgde met zijn vrouw Hitlers voorbeeld, nadat zij eerst hun
zes kinderen hadden gedood. Ook hun lijken werden voor een deel verbrand, nadat
zij met benzine waren overgoten. Hoog tijd voor Bormann om de benen te nemen.
De Russen troffen een ravage in de
Führerbunker. Het vermoeden bestaat dat zij Hitlers schedel en lichaamsresten
meenamen.
De laatste gevechten vonden plaats
om de Rijksdag. Man-tot-man. Op 30 april, de dag van Hitlers dood, werd ’s
avonds laat de rode vlag op het dak van de Rijksdag geplaatst. De foto die dat
moest uitbeelden en wereldfaam zou krijgen, werd pas twee dagen later gemaakt
door Chaldej Lempertz. Hij liet een soldaat zwaaien met de Russische vlag, in
elkaar geknutseld van tafelkleden. De soldaat droeg een horloge teveel. Het
Russische Ministerie van Propaganda liet het wegretoucheren om berichten tegen
te gaan dat de Russen plunderden.
Want dat deden zij. Plunderend, schietend, brandstichtend,
aanrandend en verkrachtend bleven de Russen door Berlijn trekken. Vrouwen
verscholen zich, probeerden zich te vermommen als oude vrouw of als man. Er
waren er, die zelfmoord pleegden na ettelijke malen te zijn verkracht. De zorg
van anderen bestond vooral uit het vinden van iets eetbaars, in een situatie
dat het levensgevaarlijk was om de tot woning dienende puinhoop te verlaten.
Berlijn werd zwaarder toegetakeld
dan in de gehele periode ervoor. Onbeschadigde woningen waren er nauwelijks nog,
mensen spijkerden ramen dicht en haalden hout tussen de puinhopen vandaan om te
stoken en het weinige eetbare, dat er was, te koken. Door de gehele stad lagen
geraamtes van paarden, al het eetbare aan de dieren was weggesneden. Op
plaatsen waar mensen het leven lieten, werden zij onder de grond gestopt.
Berlijners begonnen zelf ook te plunderen en gingen zich afvragen of de
Amerikanen nog kwamen of dat de stad geheel in handen van de Russen zou
blijven.
Op 1 mei meldde de radio dat Hitler als een held was
gestorven voor Duitsland. Mussert kwam met een proclamatie waarin hij Hitler
eerde. Admiraal Karl Dönitz aanvaardde het ambt van rijkspresident en begon in
Flensburg de regering van het onbezette deel van Duitsland. De volgende avond
werd een wapenstilstand uitgeroepen. De grote steden die de Duitsers hadden
veroverd waren weer in handen gekomen van de geallieerden, de ene keer zonder
veel weerstand, de andere keer na bloedige gevechten. Nadat de slag om Berlijn
was beëindigd, kwam de stad in eerste instantie onder Sovjetbezetting.
In Nederland was er zelfs geen
vuilesokkensoep meer. Bij gebrek aan brandstof stopten de centrale keukens
ermee. De laatste broden werden uitgedeeld. Regeringsbroden, net als de eenheidsworst
samengesteld volgens een regeringsvoorschrift, dat uit de Eerste Wereldoorlog
stamde. Klef en zurig brood, waarvan de kwaliteit de laatste maanden gestaag was
afgenomen. Er werd zelfs houtzaagsel in verwerkt.
Vanaf eind april kwamen er
regelmatig voedseldroppings door Britten en Amerikanen. Operatie Manna en operatie Chowhound. Mensen klommen op daken om het te kunnen meemaken. In de
nachtmerrie van de hongerwinter vormden de droppings vooral het teken dat het
einde van de onderdrukking en ellende nabij was. Het duurde meer dan een week
tot het afgeworpen voedsel zo eerlijk
mogelijk kon worden verdeeld. En dat het Zweedse wittebrood uit de lucht kwam
vallen is een mythe, in de bij Rotterdam gelegen dropzone Terbregge alleen al
waren vierduizend man nodig om de voedselpakketten af te voeren, doordat er
nauwelijks nog middelen van vervoer waren.
Niemand in Rotterdam, die nog de
moeite nam om te fluisteren. Iedereen had het erover, zij zouden snel
vertrekken, die rotmoffen. De mensen spraken elkaar moed in, er werd op magere
schouders geslagen. Vanuit de woonkamer zag ik een tafereel dat vooralsnog in
een andere richting wees. Ik was alleen thuis, Rieka was de deur uit op zoek
naar eetbare of brandbare zaken en Jan liep nog steeds schoenen en voeten kapot
na zijn ontsnapping in Duitsland.
(wordt vervolgd)
nnn
Blues
Dit verhaal is het eerste hoofdstuk, voorafgaande aan 'Anna's jaren'. Het wordt niet in mijn blog gepubliceerd.
Je kunt het lezen via onderstaande link. En beoordelen, want het doet mee aan een wedstrijd.
Lees het, beoordeel het. En als je het leuk vindt kun je het verhaal liken, door het hartje aan te klikken.
Ben je enthousiast? Dan kun je de link delen en zodoende helpen het aantal likes te vergroten.
Je kunt nog stemmen tot 14 januari.
nnn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten