donderdag 9 april 2015

ANNA'S JAREN (63) - Uit de brand, in de brand

Het Rijksdaggebouw brandde en Hitler kwam onmiddellijk de boel in ogenschouw nemen terwijl bij zijn aankomst ter plekke Göring  al moord en brand stond te schreeuwen en dat er een communistische revolutie was begonnen.
Hitlers NSDAP haatte de communisten, die fel tegenstand boden in de Rijksdag en zelfs vaak op straat vochten met Hitlers volgelingen. Het kwam de nazi’s dan ook goed uit het onwaarschijnlijk te vinden dat Van der Lubbe de brand in zijn eentje had kunnen aansteken en zij stelden dan ook meteen dat hij door communisten was geholpen, waarop de autoriteiten begonnen communisten en andere tegenstanders van de nazi’s willekeurig te arresteren en te intimideren. De Holocaust begon, zou zich de komende jaren over een groot deel van Europa verspreiden om te duren tot 1945, en het proces dat volgde op de Rijksdagbrand was er vooral op gericht om af te rekenen met de communisten, hun partij werd verboden.
De waarschijnlijk mishandelde Marinus van der Lubbe, maakte een aangeslagen en wezenloze indruk tijdens de zittingen, waarvan de door de nazi’s aangestuurde media een dankbaar gebruik maakten door de suggestie te wekken dat hij zwakzinnig zou zijn. Zijn medeverdachten, drie Bulgaarse communisten en een Duitse politicus, verdedigden zich tot het uiterste en werden vrijgesproken. Dat pikten de nazi’s dan weer niet en zij zuiverden de rechterlijke macht.
Van der Lubbe werd in 1934 onthoofd door de valbijl.

Over die onterecht gesuggereerde achterlijkheid van Van der Lubbe en over wat de werkelijke toedracht moest zijn wisselde Anna nog vaak van gedachten met haar familie en zij waren niet de enigen. Al acht dagen na Van der Lubbes dood publiceerde het katholieke weekblad ‘De Nieuwe Eeuw’ het gedicht ‘De terechtstelling’ door Ed. Hoornik  en kort daarna schreef Willem Elsschot  het gedicht ‘Aan Van der Lubbe’, maar dat werd door het tijdschrift ‘Groot Nederland’ geweigerd en kon pas na de oorlog verschijnen.
Maurits Dekker schreef in die tijd de roman ‘Mordje de jood’, waarin hij het Duitse antisemitisme hekelde. Maurits Dekker vermeed in dat boek de naam Adolf Hitler, want hij was al eerder veroordeeld wegens ‘belediging van een bevriend staatshoofd’ in zijn geschrift ‘Hitler, een poging tot verklaring’.
Nog slechter verging het de joodse schrijver Heinz Liepmann, die na de publicatie van zijn roman ‘Das Vaterland’ een maand gevangenisstraf kreeg en vervolgens het land werd uitgewezen, ook weer wegens ‘belediging van een bevriend staatshoofd’.

Van der Lubbe gearresteerd
(Foto Wikipedia)
Historici hebben zich nog lang bezig gehouden met de ware toedracht van de Rijksdagbrand en in 2008 werd het doodvonnis tegen Van der Lubbe opgeheven. Vanaf het eerste moment was eigenlijk iedere anti-nazi er van overtuigd dat de nazi’s zelf de boel in brand hadden gestoken. Göring zou zelfs tijdens een gezellig verjaardagsfeestje van baas Hitler hebben opgeschept dat hij het had gedaan, hij was er niet voor niets zo vlug bij.
Achteraf is uit de verhoren gebleken dat Van der Lubbe de brand alleen moet hebben gesticht en uit de dagboeken van Göring en andere vooraanstaande nazi’s zou blijken dat zij volkomen verrast waren. Maar zij zagen uiteraard wel mogelijkheden om de kwestie uit te buiten.
De jarige Jet had toen in elk geval al van de brand gebruik gemaakt om via noodwetgeving uitgebreidere bevoegdheden te krijgen, op weg naar zijn dictatuur.
(wordt vervolgd)

nnn

Geen opmerkingen:

Een reactie posten