(Afbeelding Wikipedia) |
Ford
hechtte zelf zoveel waarde aan de in het blad gepubliceerde artikelen, dat hij
een aantal ervan, inclusief de ‘Protocollen van de Wijzen van Sion’ liet
bundelen in het boek ‘The International Jew’. En dat boek werd dan toch maar
meteen een bestseller - tenminste de vertaalde versie dan, en in
nazi-Duitsland.
Henry Ford (Foto Wikipedia) |
Fascistische opvattingen, die door een Amerikaan werden gesponsord in de VS, niets meer dan dat behelsde Fords boek over de joden. Hitler vond het natuurlijk prachtig, gebruikte zelfs ook ideeën van Ford en gaf hem een eervolle vermelding in 'Mein Kampf'. Daarbij maakten vooral de Amerikaanse methoden van massaproductie diepe indruk op 'snorretje' en hij besloot daarom in 1938 Ford de hoogste nazi-onderscheiding voor buitenlanders te geven voor zijn inspanningen om auto's voor iedereen betaalbaar te maken. Juist in dat jaar begon Ford echter zijn sympathie voor het nazisme te ontkennen en maakte hij openbare excuses. Veel eerder had hij al geprobeerd het gezicht te redden door te beweren (lees liegen) dat de publicaties vervalsingen waren maar pas nog weer veel later, in 1942 verwierp hij de jodenhaat in een open brief.
Lekker
bezig. Gelukkig had hij meer verstand van autotechniek.
Die elkaar
in hoog tempo opvolgende gebeurtenissen waren nog maar een begin van wat er
moest komen: de roerige jaren twintig deden er nog een schepje bovenop en niet
alleen in Amerika, Europa voelde de invloed van dat tijdsgewricht niet minder. Jammer
dus dat de televisie nog moest worden uitgevonden, maar de Schotse uitvinder John Logie Baird maakte een beginnetje
door de ‘televisor’ te ontwikkelen.
Hij
vervolmaakte de uitvinding van Nipkow, waarbij bewegend beeld ontleed in lijnen kon worden overgeseind. Het werkte
alles behalve perfect maar de Amerikaanse pers was verbluft op een schermpje,
niet veel groter dan dat van een huidige smartphone, met enige moeite op zo’n
driehonderd kilometer afstand een speech te zien en te horen van ene Herbert Hoover, minister van Handel. Die
man wist als geen ander hoe zich permanent in de publiciteit te brengen en met
succes, want dat resulteerde uiteindelijk in een presidentschap van de
Verenigde Staten achterin de twenties. Een van de meest bekritiseerde
presidentschappen overigens. Er was in elk geval toen al meteen aangetoond hoe
belangrijk het bespelen van de media is om een dergelijk doel te bereiken. Die
media bestonden voornamelijk uit kranten en tijdschriften en, schoorvoetend, de
radio.
De komst
van de televisie ging nog even duren want het Nipkowsysteem bleek te worstelen
met onoplosbare problemen, waardoor uiteindelijk voor een geheel andere
techniek werd gekozen, het aftasten van beeld met elektronenstralen, bedacht
door de Amerikaan Philo T. Farnsworth.
Omdat de Rus Vladimir Zworykin de
beeldbuis ontwikkelde, betwisten Amerika en Rusland elkaar tot op heden onder
andere wie de uitvinder is van de televisie.
In
Nederland moest de gewone man het hebben van het gesprek van de dag maar de mensen gingen wel steeds meer lezen. Het
is de vraag of zij daarmee ook goed geïnformeerd raakten met het beperkte
aantal kranten dat er verscheen. Informatie over de Eerste Wereldoorlog
bijvoorbeeld, was streng gecensureerd en ook daarna nog vaak gelardeerd met
verhalen die van geen kant klopten om in een spel van propaganda en
anti-propaganda partijdigheid te bewerkstelligen bij de gewone man.
(wordt vervolgd)
nnn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten