woensdag 19 november 2014

ANNA'S JAREN (35) Bedenkelijke boeken en een poging tot televisie

(Afbeelding Wikipedia)
'The Dearborn Independent'
Ford hechtte zelf zoveel waarde aan de in het blad gepubliceerde artikelen, dat hij een aantal ervan, inclusief de ‘Protocollen van de Wijzen van Sion’ liet bundelen in het boek ‘The International Jew’. En dat boek werd dan toch maar meteen een bestseller - tenminste de vertaalde versie dan, en in nazi-Duitsland.
Henry Ford
(Foto Wikipedia)
Fascistische opvattingen, die door een Amerikaan werden gesponsord in de VS, niets meer dan dat behelsde Fords boek over de joden. Hitler vond het natuurlijk prachtig, gebruikte zelfs ook  ideeën van Ford en gaf hem een eervolle vermelding in 'Mein Kampf'. Daarbij maakten vooral de Amerikaanse methoden van massaproductie diepe indruk op 'snorretje' en hij besloot daarom in 1938 Ford de hoogste nazi-onderscheiding voor buitenlanders te geven voor zijn inspanningen om auto's voor iedereen betaalbaar te maken. Juist in dat jaar begon Ford echter zijn sympathie voor het nazisme te ontkennen en maakte hij openbare excuses. Veel eerder had hij al geprobeerd het gezicht te redden door te beweren (lees liegen) dat de publicaties vervalsingen waren maar pas nog weer veel later, in 1942 verwierp hij de jodenhaat in een open brief.

Lekker bezig. Gelukkig had hij meer verstand van autotechniek.

Die elkaar in hoog tempo opvolgende gebeurtenissen waren nog maar een begin van wat er moest komen: de roerige jaren twintig deden er nog een schepje bovenop en niet alleen in Amerika, Europa voelde de invloed van dat tijdsgewricht niet minder. Jammer dus dat de televisie nog moest worden uitgevonden, maar de Schotse uitvinder John Logie Baird  maakte een beginnetje door de ‘televisor’ te ontwikkelen.
Hij vervolmaakte de uitvinding van Nipkow, waarbij bewegend beeld ontleed in lijnen kon worden overgeseind. Het werkte alles behalve perfect maar de Amerikaanse pers was verbluft op een schermpje, niet veel groter dan dat van een huidige smartphone, met enige moeite op zo’n driehonderd kilometer afstand een speech te zien en te horen van ene Herbert Hoover, minister van Handel. Die man wist als geen ander hoe zich permanent in de publiciteit te brengen en met succes, want dat resulteerde uiteindelijk in een presidentschap van de Verenigde Staten achterin de twenties. Een van de meest bekritiseerde presidentschappen overigens. Er was in elk geval toen al meteen aangetoond hoe belangrijk het bespelen van de media is om een dergelijk doel te bereiken. Die media bestonden voornamelijk uit kranten en tijdschriften en, schoorvoetend, de radio.
De komst van de televisie ging nog even duren want het Nipkowsysteem bleek te worstelen met onoplosbare problemen, waardoor uiteindelijk voor een geheel andere techniek werd gekozen, het aftasten van beeld met elektronenstralen, bedacht door de Amerikaan Philo T. Farnsworth. Omdat de Rus Vladimir Zworykin de beeldbuis ontwikkelde, betwisten Amerika en Rusland elkaar tot op heden onder andere wie de uitvinder is van de televisie.

In Nederland moest de gewone man het hebben van het gesprek van de dag maar  de mensen gingen wel steeds meer lezen. Het is de vraag of zij daarmee ook goed geïnformeerd raakten met het beperkte aantal kranten dat er verscheen. Informatie over de Eerste Wereldoorlog bijvoorbeeld, was streng gecensureerd en ook daarna nog vaak gelardeerd met verhalen die van geen kant klopten om in een spel van propaganda en anti-propaganda partijdigheid te bewerkstelligen bij de gewone man.
(wordt vervolgd)
nnn

Geen opmerkingen:

Een reactie posten