Het ging vrijwel gelijk op.
Terwijl de dreiging in Europa met de dag groeide, werd de stemming in Nederland
steeds nerveuzer. Import en export liepen sterk terug. Werkloosheid nam toe en
de bevolking raakte kriegelig door de toenemende Roomse invloed in de politiek.
Duitsland maakte aanstalten om Tsjecho-Slowakije aan te vallen met de bedoeling
Sudetenland te heroveren. Om oorlog te voorkomen accepteerden Engeland en
Frankrijk in het Verdrag van München dat Hitler Sudetenland bezette. Mussolini
had het initiatief daartoe genomen en alleen Winston Churchill protesteerde fel. Maar Engeland en Frankrijk
waren twintig jaar na de Eerste Wereldoorlog nog te zwak om een eventuele
oorlog aan te kunnen, terwijl in Duitsland de oorlogsindustrie op volle toeren
draaide. De poging van de Engelse minister-president Chamberlain om in München
de wereldvrede te redden werd door de nazi’s dan ook gezien als een bewijs van die
zwakte. Dat de Italiaanse fascisten langzamerhand de nazistische
rassentheorieën overnamen werd door de nazi’s daarbij ook nog eens gevoeld als
steun in de rug.
Velen waren door de laatste ontwikkelingen al in de meest
ellendige situatie geraakt en de wanhoop nabij. Maar hoe wanhopig moet je niet
zijn in zo’n periode, als zelfmoordgedachten je door het hoofd blijven spelen
en je zover brengen dat je een revolver aanschaft? En hoe paranoïde moet weer een ander niet zijn
om in de uit de hand gelopen gevolgen van die treurige beslissing een samenzwering
te zien? Of was het wederom een
vooropgezette komedie van het nazi-gajes toen nu Goebbels op zijn beurt schreeuwde
dat het niet het werk was van een enkeling maar het begin van een joodse
samenzwering. Hij deed dat in navolging van Göring die na de brandstichting
door Van der Lubbe schreeuwde dat het om een samenzwering te doen was, en van Hitler
die na kritiek door zijn vriend Röhm, tot dezelfde conclusie kwam, wat toen uitmondde
in de ‘Nacht van de lange messen’.
 |
| (Foto Wikipedia) |
Het was de deplorabele Herschell Grynszpan, een jonge Poolse Jood,
illegaal bij zijn oom in Parijs wonend, die in zijn wanhoop een revolver had gekocht.
Hij had een meer dan rottige schooltijd in Duitsland achter de rug doordat
docenten en leerlingen hem het leven moeilijk maakten. De gedachte aan zelfmoord
kwam echter pas bij hem op nadat een berichtje van zijn zusje hem had bereikt.
Zij was met de rest van de familie naar Polen gedeporteerd en zij zouden het
niet lang meer kunnen volhouden, schreef het arme kind. Verscheurd door
twijfels besloot hij uiteindelijk niet te kiezen voor zijn eigen dood maar voor
die van een Duitser. Hij koos voor wraak en wist de Duitse ambassade binnen te
komen waar hij ambassadesecretaris Ernst
vom Rath doodschoot. Hij vluchtte niet na zijn daad en kwam in een Franse
gevangenis terecht, waar de nazi’s hem snel zouden opsporen nadat zij Frankrijk
hadden bezet. Hij zou in een kamp terechtkomen waar hij aan het eind van de
oorlog zou sterven.
Uiteraard grepen de nazi’s de gebeurtenis aan om in alle
hevigheid te reageren en het nieuws over de aanslag ging de wereld rond. Goebbels
kreeg zijn zin en opgehitste Duitsers gingen in München de straat op om wraakacties
te beginnen. Hitler besloot om deze niet te verijdelen en Goebbels brulde tegen
zijn toehoorders dat zij geen genade zouden tonen en er gingen zelfs officiële bevelen
tot geweld uit.
Niet lang daarna sloegen de
vlammen uit een synagoge en begon datgene wat Lindbergh had doen besluiten toch
maar geen huis te zoeken in Duitsland.
De Kristallnacht.
Door het gehele land gingen nu
zowel soldaten als burgers en partijbonzen de straat op en begonnen zij hun
liederlijke orgie van geweld, brandstichting, verkrachting, plundering en
moord. Na de eerste dag motiveerde radio Berlin de Duitsers nog meer uit de
kast te halen en daarop namen zelfs Stormtroepen de leiding bij het geweld.
Toch werd Hitler nog even kwaad om de gebeurtenissen, de verkrachtingen
bevielen hem niet, die waren in strijd met de rassenwet van de nazi’s, die
ariërs verbood gemeenschap te hebben met Joden.
Was die vent nou op z’n
Rotterdams gezegd geschuffeld of niet?
Hitler besliste in elk geval dat
het genoeg was. Voorlopig althans, hij had immers alweer andere plannen.
(wordt
vervolgd)
nnn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten