zaterdag 28 februari 2015

ANNA'S JAREN (55) - Live now

Doordat auto’s steeds efficiënter werden geproduceerd, het systeem ging geleidelijk over naar lopende bandwerk, waren zij in Amerika steeds goedkoper geworden en beter bereikbaar voor een groot publiek. Ford was in mei 1927 gestopt met de productie van de in 1908 op de markt gekomen en inmiddels hopeloos verouderde T-Ford. Er waren meer dan vijftien miljoen exemplaren de fabrieken uitgerold. Het was de bedoeling dat er een nieuw model kwam maar omdat dit nog even ging duren, stonden van de ene op de andere dag zestigduizend werknemers op straat. Zo eenvoudig ging dat bij gebrek aan vakbonden en de arbeiders zouden een half jaar of langer zonder werk zitten, tot aan het eind van het jaar Ford met het langverwachte A-model kwam.
Ford wist de mensen met de A-Ford wel weer snel aan werk te helpen want wat publiciteit betreft stond hij zijn mannetje. Iedereen kon zo zijn fabrieken binnenlopen om zich te vergapen aan het productieproces en dat deden er soms zo’n tweeduizend op een dag. Overdonderd door het fabricagegeweld bezorgden de bezoekers het bedrijf een geweldige mond-tot-mond reclame en dat tot ver buiten Amerika want buitenlanders kwamen ook kijken.
Dealers konden de klantenstroom niet aan en de levertijden liepen uit de hand, ondanks dat er volop werd geproduceerd.
Maar de autoverkoop werd nog weer eens vergemakkelijkt door een financiële trouvaille, die al vrij snel niet alleen werd toegepast voor auto’s maar op alles wat het leven kon veraangenamen. Alles werd gefinancierd, van kleding tot luxe woninginrichting, kopen op afbetaling werd algemeen gebruik. De hierdoor mogelijk gemaakte ‘American kitchen’ kreeg spreekwoordelijke bekendheid.
‘Live now, pay later.’
Hoewel Europa daarmee nog even wachtte, kwam ook daar de stroomversnelling op gang.

nnn

Twee inleidende maten door de kleine trom. Dan wordt het thema ingezet door een fluit, waarna de klarinet volgt, dan de fagot, dan de trompet, de saxen, escalerend tot een samenspel met strijkers waarna uiteindelijk de definitieve climax komt die het gehele orkest, nadat fragment na fragment crescendo op elkaar is gestapeld, tot een orgastisch einde dwingt.
Maurice Ravel  componeerde zijn Bolero als balletmuziek voor de danseres Ida Rubenstein en noemde zelf het stuk inhoudloos. Toch ligt een link met de geest van de tijd voor de hand. Een tijd, waarin elke ontwikkeling de voorgaande leek te overtroeven, tot het gehele orkest definitief zou inzetten.
In Amerika deed het dat in het jaar 1928, toen zelfs de aandelenmarkt werd gefinancierd.
In Amsterdam bracht dat jaar ook de Olympische Zomerspelen, waar de man uit het Rotterdamse Crooswijk, bokser Beb van Klaveren, kampioen werd in de klasse vedergewicht.
Fleming ontdekte de penicilline en er was de eerste tekenfilm met geluid, ‘Dinner Time’; de eerste vlucht van de Graf Zeppelin; Dalton onderwijs in Nederland en de vertoning in New York van de eerste sprekende film ‘The Singing Fool’. 
Climb upon my knee, Sonny Boy
(Wikipedia)

En Josephine Baker bracht een bezoek aan Nederland, waar zij werd verwelkomd door honderden enthousiaste fans. Die moeten tevergeefs hebben uitgekeken naar haar bananenrokje, want naar eigen zeggen probeerde zij in het dagelijkse leven het tegenovergestelde te zijn van het wilde beest dat zij was op het podium. Op dat podium werd zij trouwens ook nog eens regelmatig vergezeld door een echt wild beest, een jachtluipaard die op een keer voor een sensationele show zorgde door in de orkestbak te springen.
 (wordt vervolgd)

nnn

Geen opmerkingen:

Een reactie posten