De Amerikanen trokken de Rijn over
bij Remagen, de Engelsen bij Wezel, de Russen stormden richting Berlijn.
Dat het was afgelopen met het
Duitse tegenoffensief in de Ardennen betekende voor de Nederlanders nog steeds
niet dat er een einde kwam aan de hongerperiode. In Rotterdam was geen
straatleven meer te bekennen, het uitgaansleven lag er al maanden stil. Voor de
gaarkeukens stonden lange rijen en de honger was zo hevig dat gemorste soep van
de straat werd gelikt. Kinderen sprongen op de wagens van de uitdeelposten om
lege ketels uit te schrapen.
In de eerste plaats wilden de
geallieerden daarom de ergste nood lenigen. Zij vreesden echter dat de Duitsers
daarvan zouden meeprofiteren. Gevechtspauzes tijdens voedseltransporten zouden
in het voordeel van de Duitsers kunnen werken en de Duitsers waren op hun beurt
bang dat er met voedsel ook wapens meekwamen voor het verzet. Het Rode Kruis
wist gesprekken tussen de vijanden op gang te brengen met als resultaat dat
twee Zweedse schepen met hulpgoederen aankwamen in Delfzijl. Hoewel er meer was
aan boord, is de tarwebloem iedereen wel het meest bijgebleven. Het beroemde
Zweedse wittebrood werd ervan gebakken en enige weken later streng
gerantsoeneerd verdeeld. Hierna kwam er ook hulp uit Portugal en Zwitserland.
Knokploeg Rotterdam-Zuid overviel het
distributiekantoor in IJsselmonde, Marinus van der Stoep vertrok naar het
bevrijde zuiden om van daaruit over te steken naar Engeland, in de bevrijde
delen van Nederland verscheen het eerste nummer van Medisch Contact.
De geallieerden
wilden de lanceerinstallatie van V1’s in Puttershoek buiten werking stellen. De
bommen vielen rondom de suikerfabriek, rakelings langs twee spelende kleuters,
en verwoestten het ketelhuis en de woning van de directeur. De installatie
bleef intact. Het plaatselijk verzet was woedend en overwoog de installatie op
te blazen. Zover hoefde het niet te komen want de Duitsers begonnen zelf met de
ontmanteling.
Knokploeg Rotterdam-Zuid liquideerde een
beruchte zwarthandelaar en kort daarna werd Marinus van der Stoep weer gedropt
boven Nederland. Hij had besprekingen gevoerd met Prins Bernhard en de staf van
de Binnenlandse Strijdkrachten over
de te voeren strategie van het verzet en hij had van de gelegenheid
gebruikgemaakt om meer wapens te vragen.
Van der
Stoep pakte meteen de draad weer op. Het was de bedoeling dat hij niet meer
persoonlijk aan acties zou deelnemen, omdat met hem de leiding van de
Rotterdamse BS zou wegvallen. Hij
deed het toch, het lag niet in zijn aard om anderen de gevaarlijke klussen voor
hem te laten opknappen. En er was werk aan de winkel.
Kitty van
der Have die als infiltrant werkte bij de Duitse Inlichtingendienst in
Kralingen gaf door dat deze een lijst had met namen van leidende figuren van de
Rotterdamse BS en dat er gegevens
waren over personen die voor de Duitsers spioneerden in de bevrijde delen van
het land. Twee redenen om het archief te bemachtigen. Toen er in het pand van
de Abwehr problemen met de
waterleiding ontstonden, zorgde Kitty voor een loodgieter. Een verzetsman
uiteraard, die niet alleen de waterleiding repareerde. Hij maakte ook een kelderraam
toegankelijk. Kitty vierde daarop haar verjaardag met extra harde muziek en
spiritualia voor de aanwezige moffen om de aandacht af te leiden. Marinus ging
met nog negen gewapende mannen door de tuin op het kelderraam af. Op het moment
dat zij het raam openden, ratelden automatische wapens, de mannen renden voor
hun leven. De zaak moest zijn verraden. De overval was mislukt en een van de
mannen was geraakt in het achterhoofd. De Duitsers voerden hem af naar het
ziekenhuis, het leverde hen niets op. Hij overleed zonder nog bij kennis te
zijn gekomen, Marinus van der Stoep.
 |
| Scene uit Zwartboek |
Postuum
krijgt Van der Stoep het Verzetskruis en in Kralingen en Vlaardingen worden
een straat naar hem genoemd.
Voor Kitty
blijft het na de bevrijding oorlog in zijn meest gruwelijke vorm. Zij wordt van
verraad beschuldigd omdat zij verliefd was geworden op de Duitser met wie zij
in opdracht aanpapte. Kitty wordt gearresteerd en weer vrijgelaten omdat de beschuldiging
ongegrond blijkt. Zij was betrapt op het moment dat zij een
waarschuwingsbriefje bij het raam legde.
De
verzetsgroep blijft uit op wraak en ontvoert en martelt haar. De vijfentwintig
jaar oude Kitty wordt gedood met cyaankali. De zak met haar kaalgeschoren,
naakte lijk wordt een week later uit het Boerengat gevist. Het duurt nog tot
1950 dat door een bekentenis de personen die bij de moord waren betrokken worden
aangewezen en gestraft. Voorwaardelijk. Voor een moord waarvan het vermoeden
blijft bestaan dat die niet werd verricht om verraad. Kitty zou teveel hebben
geweten van criminele praktijken van leden van de verzetsgroep. Roofovervallen
ter zelfverrijking. Kitty van der Have staat net als Esmée van Eeghen model
voor Rachel Stein in de film ‘Zwartboek’.
Hoofdverdachte
van de moord op Kitty, Hendrik Scheffer, is later ook nog betrokken bij de moord
op een rijke Duitser. Toch trekt minister Harry van Doorn hem aan om historisch
onderzoek te verrichten in de zaak van de oorlogsmisdadiger en kunstrover
Pieter Menten. Minister van justitie Andries van Agt trekt de opdracht in nadat
Scheffers betrokkenheid bij de moorden opnieuw in de publiciteit komt.
(wordt
vervolgd)
nnn
Blues
Het verhaal Blues is het eerste hoofdstuk,
voorafgaande aan 'Anna's jaren'. Het wordt niet in mijn blog gepubliceerd.
Je
kunt het lezen via onderstaande link. En beoordelen, want het doet mee aan een
wedstrijd.
Lees het, beoordeel het. En als je het leuk
vindt, kun je op het verhaal stemmen door het hartje aan te klikken.
Ben je enthousiast? Dan kun je de link delen en
zodoende helpen het aantal likes te vergroten.
nnn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten