dinsdag 9 juni 2015

ANNA'S JAREN (75) - Tijd voor gezelligheid

Ook nadat Jan het ouderlijk huis had verlaten, bleef gezelligheid troef als broers en halfbroers bij elkaar waren. Niet zelden werd de stemming gestimuleerd door de extraverte Jan. Dat het extraverte van hem niet op zichzelf stond maar ook diende om wat hij voor zich wilde houden te maskeren kwam pas jaren later boven water. Net als Anna wilde hij van zijn ellende niets weten. 
Samen met Rieka had hij pontificaal met glimmende schoenen geposeerd voor de fotograaf. Wat zagen zij er prachtig uit ondanks dat er geen witte bruidsjurk was voor Rieka; praktisch als zij was had zij voor kleding gekozen waarvan zij nog lang plezier kon hebben. Trouwens, als zij wel over het geld voor een bruidsjurk had kunnen beschikken, had zij er ook niet voor gekozen, daarvoor was zij veel te vooruitstrevend. De foto is gelukkig bewaard gebleven en het beeld van dat tweetal, nu een kleine tachtig jaar geleden gemaakt, blijft ontroeren. Het lieve gezicht van Rieka treft steeds weer en roept vaak gedachten op aan wat zij samen nog gingen meemaken. De in zo’n oude foto stilgezette tijd dwingt tot terugdenken aan toen, het weten van nu grijpt diep in de ziel.
Een huwelijksreis zat er niet in maar vijf dagen na hun huwelijk konden Jan en Rieka genieten van de euforie in Rotterdam doordat een zeiler uit die stad, Daan Kagchelland, Olympisch goud won en daarna nog eens werd overvleugeld door de Rotterdamse zwemster Rie Mastenbroek, die driemaal goud en eenmaal zilver pakte. Onvergetelijke wittebroodsweken voor Jan en Rieka, het kon niet op.

Niet lang daarna werd de verloving bekendgemaakt van prinses Juliana met de Duitse prins Bernhard zur Lippe-Bisterfeld. Het was eventjes zoeken geweest - ongeveer  zo’n zeven jaar - want er moest nu eenmaal een troonopvolger worden gevonden en een aantal ontmoetingen was op niets uitgelopen. Veel kandidaten zagen Juliana als bruid niet zitten en Wilhelmina als schoonmoeder al helemaal niet.
Gelukkig had de man die later onze ‘anjerprins’ zou worden niet alleen interesse getoond, hij had zelfs de moeite genomen om af te reizen naar Garmisch-Partenkirchen in de wetenschap dat Wilhelmina en Juliana van plan waren de Winterspelen te bezoeken. En jawel hoor, er kwamen kennismakingsgesprekken, dating op z’n adels. En ook hier kon het niet op want de prins viel ook nog zowel bij Juliana als bij haar moeder én bij de hofhouding in de smaak. Ach, een mens kan zich vergissen natuurlijk.

Amerika vergiste zich niet door Frank Delano Roosevelt te herkiezen aan het eind van dat jaar 1936 en het leek in Nederland toch ook nog even best gezellig te worden toen voor het eerst door de AVRO een programma op de Nederlandse radio werd uitgezonden dat tot aan de oorlog zou doorgaan en na de oorlog weer zou worden hervat, om het dan zelfs nog vol te houden tot 1957. Tijdens de uitzendingen was het stil op straat en de mate waarin het programma het gezin rond de radio wist te scharen zou in latere jaren nog vaak dienen ter illustratie van de spreekwoordelijke kneuterigheid van het Nederlandse gezinsleven in de jaren vijftig van de vorige eeuw.

Want Snip snapt niet wat Snap snapt
En Snap snapt niet wat Snip snapt
Als Snip Snap snapt en Snap snapt Snip
Verdwijnt het Snip en Snap begrip

De ‘Bonte dinsdagavondtrein’ kwam voort uit de amusementsavonden waarmee de omroepen het land in gingen om leden te werven. Andere omroepen volgden met vergelijkbare programma’s. Veel artiesten maakten naam dankzij die uitzendingen. Snip en Snap begonnen er en bekendheid kregen er onder meer Toon Hermans, Rudi Carrell, The Three Jacksons en Willy Alberti, de zanger die nooit zijn eigen kind alleen liet. Hij bouwde ’t liefst een muurtje om haar heen, zong hij.
Dat kind ging van de weeromstuit ook zingen.
Bedankt pa.

Het programma kreeg zijn naam doordat het publiek voor die bonte avond per trein naar Hilversum werd vervoerd en dan ging het, begeleid door het Philips Fanfareorkest, naar de studio’s. De presentatie door Guus Weitzel kon een tv-uitzending waardig zijn, hij deed dat gelikt, in smoking. Kom daar nu nog eens om, nu wij wel over een beeldscherm beschikken. Goed. Er wordt nog rijkelijk gesmokingd bij hedendaagse sport- en prijzengala’s op tv, maar die worden er niet minder vervelend door.
(wordt vervolgd)
nnn 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten