Nog steeds die
oorlog in het nieuws. Wilhelmina wees het gratieverzoek van Bram Harrebomée af.
Hij was als tweede inspecteur in dienst geweest van het bureau Inlichtingendienst
in Amsterdam dat werkte voor SD en SP. Daarna werd hij als korpschef van de
politie in Velsen berucht door zijn meedogenloze jacht op Joden, onderduikers
en verzetslieden. Het hielp hem naar de top, in 1944 werd hij directeur-generaal
van politie in Nijmegen. Hij nam ook nog deel aan de
Silbertanne-moordaanslagen. Nu trof de kogel hem, in Weesperkarspel.
In Louisiana werd de elektrocutie
van Willie Francis overgedaan. Die was precies een jaar eerder mislukt. De
Afro-Amerikaanse jongen van zeventien jaar was veroordeeld tot de elektrische
stoel na de moord op zijn werkgever. Hij was de eerste bij wie de elektrische
stoel niet werkte. Een dronken gevangenismedewerker had de boel niet goed
aangesloten. Nadat was ingeschakeld schreeuwde de toen zestienjarige Francis
het uit: ‘Stop it! Let me breathe!’
Hij ging na de mislukte executie tevergeefs
in hoger beroep.
In Frankrijk en Italië werden de
communistische ministers uit de regering gezet. Amerikaanse steun ging de
tegenstelling tussen Oost- en West-Europa versterken, naast de Truman Doctrine kwam
er weer een nieuw plan. Marshall, de Amerikaanse minister van Buitenlandse
Zaken, stelde zeventien miljard ter beschikking om Europa er bovenop te helpen.
Op voorwaarde dat de Europese landen bereid waren tot intensieve samenwerking
bij de uitvoering van zijn plan.
Amerika was gebaat bij een
herstel van de koopkracht in Europa, welvaart kon een dam opwerpen tegen het
communisme. De Sovjet-Unie accepteerde de voorwaarden dan ook niet en haakte
af. Stalin zag in het plan een bedreiging van zijn greep op Oost- en Centraal
Europa. Hij zag een economisch herstel van Duitsland als een gevaar. De Fransen
eigenlijk ook, zij wilden een garantie tegen een nieuwe Duitse dreiging.
De deelnemende landen, waaronder
Nederland, kregen steun van Amerika in de vorm van geld, grondstoffen en
voedsel. Het duurde tot 1952 en uiteindelijk was er een bedrag van ruim twaalf
miljard dollar mee gemoeid, een vijfde deel was een lening, de rest een gift.
Van het Reve (Foto: Wikipedia |
In Nederland eindelijk een echt jazzprogramma op de radio. De eerste Nederlandse diskjockey 'Pete' Felleman kwam met zijn programma Swing & Sweet, from Hollywood en Fiftysecond Street. De herkenningsmelodie, Trumpet Blues van Harry James, vloog de pan uit. Ik werd een fervent luisteraar en mijn liefde voor de jazz groeide met elke uitzending. Pete bracht de eerste bebopplaat in de Nederlandse ether. En werd legendarisch.
Albert Camus
publiceerde La Peste en Simon
Vestdijk De Vuuraanbidders. Gerard
Cornelis van het Reves roman De Avonden kreeg de Reina Prinsen Geerlings-prijs, genoemd naar een jonge
verzetsstrijdster die werd gefusilleerd, en tegen de jaarwisseling noemde De
NRC het boek de sensatie van het jaar.
Het Achterhuis, Dagboekbrieven van 12 juni
1942 – 1 augustus 1944 van Anne Frank verscheen in een eerste oplage van niet
meer dan vijftienhonderd exemplaren. Otto Frank, als enige teruggekeerd, moest ontdekken
dat zijn vrouw en twee dochters niet meer leefden. Hij kreeg Annes geschriften van
zijn medewerkster Miep Gies. Frank was ervan overtuigd dat het materiaal uitgegeven
moest worden. De zoektocht naar een uitgever viel niet mee, er was geen
belangstelling voor ellende van kort geleden. Jan Romein schonk in Het Parool uitgebreid aandacht aan het
dagboek, waarop niet alleen lezers maar ook uitgevers reageerden. Otto Frank
ging akkoord met het schrappen van enkele passages door uitgeverij Contact en
het boek kwam van de pers. Lovende recensies.
Uiterst warme
dagen in mei. Na de extreme winter begon de zomer al vroeg en werd de
warmste van de eeuw. In juni werd de warmste dag ooit in De Bilt gemeten, 36,8
graden. En nog weer die oorlog, in deze warme maand werd Tjeerd van der Weide,
in de oorlog NSB-burgemeester van Velsen, geëxecuteerd voor zijn wandaden.
De Tour de France werd weer verreden. Voor
het eerst na 1940. De winnaar was de pas getrouwde Jean Robic, die zijn bruid
had beloofd de gele trui mee te brengen. ‘Tête de cuir’ werd hij genoemd omdat
hij altijd fietste met een zelfgemaakte leren valhelm. Zolang er nog
geen televisie was bleef de tour elke zomer een hot item op de radio.
Met de
komkommers kwam er babbelnieuws nadat de voorman van een ranch in New Mexico op
een afgelegen stuk land een berg vreemd afval had gevonden en tien dagen later
een piloot had gemeld dat hij boven de Cascade Mountains in de staat Washington
negen vliegende objecten had gezien die tegen de tweeduizend kilometer per uur
moesten vliegen. Prompt kwamen er honderden waarnemingen van ‘vliegende
schotels’ door geheel Amerika. De voorman in New Mexico meldde daarop zijn
vondst bij de luchtmacht. Een officier liet een persbericht uitgaan dat in de
buurt van Roswell een vliegende schotel was aangetroffen. Het werd meteen groot
nieuws, ook in Nederland. Al snel maakte zijn superieur excuses en noemde het hele
verhaal onzin. Het materiaal op het land was van een neergestorte weerballon en
daarmee was het wel over. Leek het.
Dertig jaar
later is het Roswellincident weer hot news als ufo-onderzoeker Stanton Friedman
er aandacht aan schenkt. Een berger van de resten in New Mexico beweert dat die
niet van een weerballon waren maar van een buitenaards ruimtevaartuig.
Tientallen inwoners van Roswell bevestigen dit niet alleen, zij beweren ook nog
dat er in het wrak kleine lichamen waren aangetroffen. De discussie houdt aan
en er komen vragen in het Congres. Nog in de jaren negentig ziet de Amerikaanse
regering zich genoodzaakt de zaak eens goed uit te zoeken en concludeert dat
het materiaal niet van een weerballon moest zijn maar van een grotere
spionageballon, waaraan akoestische apparatuur hing om het nucleaire onderzoek
in de Sovjet-Unie in de gaten te houden. Het materiaal waaruit de ballon was
vervaardigd stemde overeen met het gevonden materiaal in New Mexico.
Later wordt
ontdekt dat de luchtmacht valproeven heeft gedaan met een cockpitdummy, waarin
etalagepoppen. Dat was echter weer geruime tijd na Roswell. ‘Getuigen’ moeten
de zaken een beetje door elkaar hebben gehaald. Toch zijn Ufo-aanhangers niet
van hun overtuiging af te brengen, niet in het minst door steeds weer
wisselende verklaringen van de overheid. En als in 2011 de FBI een verslag uit
1950 openbaar maakt, waarin een functionaris van de luchtmacht de vondst van
drie ufo’s met negen lichamen rapporteert, is hun geloof harder dan ooit en
komen er verhalen over ontvoeringen door buitenaardse wezens. Een echtpaar uit
New Hampshire zou zijn ontvoerd door ‘mensachtige wezens met een grijze huid en
schuinstaande ogen’. De wezens zouden de twee hebben onderzocht, bij de vrouw
zou een lange naald in de navel zijn gestoken en bij de man zou een
spermamonster zijn afgenomen. Interstellaire in-vitrofertilisatie of zoiets.
(wordt
vervolgd)
nnn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten